Από ψηλά με αγναντεύεις με βλέμμα συγκινησιακής χαράς…για το πώς μεγαλώνω και το πώς ομορφαίνω μέρα με τη μέρα.

Σε σένα έρχομαι να μου διηγηθεί κάθε καλντερίμι σου, κάθε τοίχος σου, κάθε παντζούρι σου και πόρτα σου, μια ιστορία για την κοινή μας ιστορία.

Μέσα από το παράθυρο σου ταξιδεύω στο παρελθόν και από εσένα αγναντεύω το παρόν και το μέλλον μου.

Σε σένα λοιπόν επιστρέφω, ως νέα κόρη όποτε με παίρνει από κάτω και ξεχωρίζω τα άσχημα και τα κακά μου, ώστε να διδαχθώ και να δω από ψηλά, από μακριά την πραγματική μου ομορφιά.

Άνω, κάτω, παλιά, νέα μαζί συνεχίζουμε το παιχνίδι της ζωής ως πόλη μία…Θεσσαλονίκη.